Της εξέδρας τα... καμώματα!

Αν κανείς πραγματοποιήσει ένα μικρό γκάλοπ στον περίγυρό του με θέμα για ποιους λόγους ο εκάστοτε φίλαθλος επιλέγει την επίσκεψή του σε ένα ερασιτεχνικό γήπεδο, για να περάσει τον ελεύθερο χρόνο του, σίγουρα μια από τις απαντήσεις που θα λάβει είναι ότι το κάνει για να ξεφύγει και να αποσυμπιεστεί από την καθημερινότητα εκτονονώντας την ενέργειά του. Η  αναφερόμενη εκτόνωση όμως, πολύ συχνά, λαμβάνει τέτοιες διαστάσεις που γίνεται βωμολοχία και χυδαιότητα, αφού δεν περιορίζεται στα γνωστά εφυολογήματα που ακούμε στα γήπεδα αλλά προχωρά σε οικογενειακές και γενετήσιες προσβολές προς πάσα κατεύθυνση (παίκτες, προπονητές, διαιτητές) που ουδεμία σχέση έχουν με το πνεύμα του αθλητισμού. 

Μια τέτοια συμπεριφορά, καθόλου σπάνια ακόμη και σήμερα, δημιουργεί "luben" καταστάσεις με τις οποίες γελάμε βλέποντάς τες να γίνονται "viral" στα κοινωνικά δίκτυα, αλλά σίγουρα δεν τιμούν κανέναν. Η παρακολούθηση ενός ποδοσφαιρικού αγώνα σίγουρα αυξάνει την αδρεναλίνη των θεατών, δοκιμάζει την υπομονή τους και τους προκαλεί εναλλασσόμενα συναισθήματα. Το να εκτοξεύουν όμως ύβρεις που θίγουν, μειώνουν και προσβάλλουν ένα σύνολο ερασιτεχνών που βρίσκονται εντός γηπέδου, αναφερόμενοι σε μητέρες, πατέρες, οικογένειες, θεία κτλ. δεν αποτελεί λύση. Κανείς δεν είναι διατεθειμένος να ακούει να υβρίζονται αγαπημένα του πρόσωπα (που μπορεί να έχουν αποβιώσει) για χάρη εκτόνωσης του καθενός που αποβάλλει με αυτόν τον τρόπο κόμπλεξ, συσσωρευμένο θυμό ή πίεση που μπορεί να έχει εξαιτίας άλλων παραγόντων.

Και δηλαδή τώρα μας λες να καθόμαστε "κυρίες", θα σκεφτείς! Όχι, δεν λέω ότι πρέπει να είμαστε αμίλητοι στο γήπεδο. Υποστηρίζω πως πρέπει οι εκάστοτε διαμαρτυρίες να είναι εντός του ανεκτού. Να γίνονται με τρόπο που δεν προσβάλλουν τον ποδοσφαιριστή, τον διαιτητή ή οποιονδήποτε άλλον. Με το να βρίζουμε, σε σημείο προσβολής, δεν κάνουμε κάποιον να μας φοβάται. Αντιθέτως, πολλές φορές προκαλούμε αλυσιδωτές αντιδράσεις που μπορεί να έχουν τα εντελώς ανάποδα αποτελέσματα (πίεση στην ομάδα, επικίνδυνα μαρκαρίσματα, υπερβολική αυτοπεποίθηση κτλ.), και, κάθε άλλο παρά ευνοούν την ομάδα μας, καθώς οξύνουν τα πνεύματα. Οι ποδοσφαιριστές και θα εμπλακούν και θα έχουν αγωνιστική σύγκρουση! Οι διαιτητές, ως άνθρωποι, θα κάνουν  λάθη! Αμφότεροι δικαιολογούνται λόγω των συνθηκών αγώνα και των ανεβασμένων παλμών. Η εκτός ορίων φρασεολογία των φιλάθλων όμως  είναι αδικαιολόγητη! Ας αφήσουμε και καμιά κουβέντα ή σφύριγμα "να πέσει κάτω..."! Ίσως μας βγει σε καλό...